آیا داشتن چشم انداز در میان همه گیری جهانی مهم است؟ کاملا. در واقع ، مهمتر از هر زمان دیگری است. چرا؟ زیرا ، همانطور که اندی استنلی می گوید ، “بینایی نشت می کند.”

هر چقدر با چالش های بیشتری روبرو شوید ، مقاومت بیشتری روبرو می شوید و بر موانع بیشتری باید غلبه کنید – سوخت بیشتری از مخزن چشم اندازتان مصرف می کنید. و مگر اینکه شما به عنوان یک رهبر ، آن را برای خود و برای افرادی که سعی در هدایت آنها دارید دوباره پر کنید ، آنها ارتباطشان را با این امید متعالی که آنها را در مسابقه نگه می دارد هنگامی که می خواهند مسابقه ترک کنند، را از دست می دهند. بنابراین شما باید این دید را تزریق کنید. این پیش فرض این است که شما دید واضحی دارید و این پیش فرض است که شما مدام در مورد چشم انداز صحبت می کنید.

در بحبوحه رکود بزرگ ، من یک مربی اجرایی داشتم که به من گفت: “شما باید چشم انداز را ادامه دهید.” بنابراین من در مورد چشم انداز گفتم. من مرتباً در مورد چشم انداز صحبت می کردم ، حتی وقتی انجام آن غیرممکن به نظر می رسید. سرانجام ، یک روز به سراغ او رفتم و گفتم ، “من از شنیدن صحبت کردن در مورد چشم انداز خسته شده ام. می دانید ، من احساس می کنم همان چیزی است که در مورد آن صحبت می کنم. من در مورد چشم انداز اینجا صحبت می کنم ، من در مورد چشم انداز آنجا صحبت می کنم. آیا می توانم متوقف شوم؟ ” او گفت ، “وقتی از صحبت کردن در مورد چشم انداز خسته شدی ، کار را نیمه تمام رها کرده ای.” چرا؟ زیرا چشم انداز از بین می رود. اگر سطل را دوباره پر نکنید ، هیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد.

شما ممکن است آخرین فرصت برای رسیدن به چشم انداز خود باشید ، اما باید صدای آن را صدا کنید. بله ، حتی در وسط بحران.